اشعاری از آغاسی  

خمینی جذبه نوش جام مولاست           خروش خشمِ ناهنگام مولاست
 خمینی مست و من مست از نگاهش    که افتادم ز سرمستی به راهش
 خمینی رفت فرزندش علی هست        خدا را شکر بر امت ولی هست
 اگر اهل دلی، از دل بگویم               سخن برتر ز آب و گل بگویم
 سخن از آن کسی کو روح ما بود           به گرداب حوادث نوح ما بود
 که بود آن رادمرد روشنایی؟                 که بودش با رسولان آشنایی
 که بود آن آشنا با سرّ مستی؟             که می زد نعره یکتاپرستی
 همان کس کز سر غیرت به پا خاست    به محراب شهادت قامت آراست
 قسم بر انشقاق فرق منشق              زمین خالی مباد از حجت حق
 اگر مجذوب یاء و لام و عینم                 سراپا نشئه پیر خمینم
 خمینی جذبه نوش جام مولاست          خروش خشمِ ناهنگام مولاست
 خمینی مست و من مست از نگاهش    که افتادم ز سرمستی به راهش
 نگاهش پای تا سر آتشم کرد              ز مستی همچو توفان سرکشم کرد
 ز مستی هر زمان لبخند می زد            دل ما را به حق پیوند می زد 
ز مستی بر دو عالم یک نظر کرد           که شرق و غرب را زیر و زبر کرد
 هزاران پیچ و خم دارد خمستان            نمی دانند اما غیر مستان
 امام خمینی و امام خامنه ای