به نام خدا

در کتاب استراتژی انتظار ،نگارنده چنین آورده است :«مصونیت درونی » همراه با «معرفت » درباره آنچه که پیرامون جوانان در حوزه های مختلف می گذرد راه مناسبی برای در امان نگه داشتن آنها می باشد .

دو راهکار مهم برای اینکه ما بتوانیم جامعه را ازابتذال و ابتلاءبه مفاسد اخلاقی دور نگه داریم وجود دارد .

راهکار اول :دستگاههای فرهنگی و اجتماعی کشور در طی چند سال اخیر همین راهکار را در پیش گرفته اند یعنی برای اینکه بتوانند جامعه را از ابتذال دور نگه دارند با ایجاد انواع گشت های انتظامی ،کنترل رفت آمدهای خیابانی ایجادممنوعیت های خاص برای مجالس ومحافل جشن وعروسی و غیره بتوانند به هدف خویش برسند اما نتایجی که از این راهکار بوجود آمده چندان رضایت بخش نبوده بلکه بسیار هم ناامید کننده است .وضعییت حجاب ، عروسی ها و سایر که ما الان مشاهده می کنیم .

از آنجا که این فعالیتها رویکرد «مصونیت از بیرون» داشته است .بنابرین منجر به نتیجه ای بزرگ نشده است زیرا درون این جوانان، مستعد پذیرش نبوده و با بروز عکس العمل تن به نوعی مبارزه منفی داده اند .«الانسان حریص علی ما منع »(انسان برای آنچه او را منع می کند ،حریص می شود .)

راهکار دوم :دراین راهکار، بیشتر به معرفت درونی توجه شده است که نقش دستگاههای فرهنگی را دو چندان برابر می کند .هر کاری که جوان انجام می دهد از روی معرفت به آ ن کار باشد و فشارهای اجتماعی در آن نقش نداشته باشد، البته این بدین معنا نیست که دادگاههای اسلامی تعطیل شود بلکه سعی شود فشارهی اجتماعی بخاطر دینی بودن نباشد تا جامعه نسبت به دین عکس العمل منفی نداشته باشد.سوءالی که از شما دوستان عزیز دارم اینست که :

شما چه راه حلی را برای جلوگیری از ابتذال و مفاسد اخلاقی پیشنهاد می دهید ؟